اثر شش هفته تمرین تعادلی و پیلاتس بر روی تغییر اطلاعات حسی دریافتی دخیل در حس-حرکتی و تغییر تعادل مردان سالمند

تغییرات فیزیولوژیکی مربوط به افزایش سن و مشکلات عضلانی می تواند خطر حوادث و افتادن را در میان سالمندان افزایش دهد. لذا مطالعه حاضر با هدف اثر شش هفته تمرین تعادلی و پیلاتس بر روی تغییر اطلاعات حسی دریافتی دخیل در حس- حرکتی و تعادل مردان سالمند انجام شد. این پژوهش بر روی 30 سالمند واجد شرایط انجام شد. آزمودنی ها با استفاده از پرسشنامه par-q و اطلاعات فردی به صورت در دسترس انتخاب و به سه گروه تمرین تعادلی، پیلاتس و کنترل تقسیم گردیدند. سپس بر اساس(bmi) و تعادل لک لک در گروه ها همگن شدند. نخست تعادل ایستا با آزمون لک لک، تعادل عملکردی با آزمون رفت و برگشت و وضعیت اجزاء حس- حرکتی گروه ها، قبل از تمرینات با آزمون ctsib سنجیده شد. پس از 6 هفته تمرین(هفته ای سه جلسه) گروه ها، آزمون های مذکور در وضعیتی مشابه تست اولیه تکرار گردیدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار(spss16) و آزمون های کولموگروف- اسمیرنوف، آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. در تمام آزمون ها، سطح معنی داری (p<0/05) در نظر گرفته شد. میانگین زمان تعادل ایستا(3/35±8/88) و تعادل عملکردی (0/90±4/42) بعد از تمرین تعادلی بهبود معناداری را نشان داد (0/001=p=0/023، p). در تمرین پیلاتس فقط میانگین تعادل ایستا بهبود معنی داری را نشان داد(0/027=p). در مورد آزمون ctsib در موارد: تعادل ایستاده با چشمان باز بر روی زمین، تعادل ایستاده بر روی زمین با چشمان بسته و ایستاده بر روی تشک تعادل با چشمان بسته، تمرین تعادلی و پیلاتس هر دو تاثیر مثبتی گذاشته اند. در سایر موارد آزمون تفاوتی مشاهده نگردید. برای بهبود تعادل در سالمندان روش مناسب آن است که به بررسی عوامل افت تعادل پرداخته شود و بر اساس آن برنامه تمرین انتخاب گردد، ولی به صورت یک توصیه می توان از تمرین تعادلی و تمرین پیلاتس برای بهبود تعادل استفاده کرد.